Het is de tweede week van de paasvakantie. De winter loopt triestig snel op zijn einde en toch besluiten we af te zakken naar de Oostenrijkse Alpen. Het plan is duidelijk: Op toerski’s door het idyllisch Ötztal trekken, startend in Vent met een paar geplande alpiene beklimmingen indien het weer het toelaat. De lente dooi zorgt voor een aangename zon maar maakt de rugzak loodzwaar.
| Dag | Doel | Afstand | Stijgen | Dalen | Max. h | Tijd | Moeilijkheid |
| 1 | Instijg naar Vernagthutte via Guslar Spitze (3150m) | 11,6 km | +1265m | -530m | 3150m | 8u | Middel |
| 2 | Hochvernagt Spitze (3530m) | 10,4 km | +900m | -900m | 3530m | 5u | Middel |
| 3 | Wildspitze (3770m) Petersen Spitze (3484m) | 13,8 km | +1210m | -1210m | 3770m | 10u | Middel |
| 4 | Fluchtkogel (3500m) uitstijg naar Rofen | 13,4 km | +800m | -1530m | 3500m | 8u | Middel |
Verslag
Dag 1: Naar de Vernagthutte via Guslar Spitze (3150m)
Na een relatief lange rit en koude overnachting komen we eindelijk aan in het startdorp Vent. Al snel blijkt dat het plan voor de eerste dag ons niet cadeau zou gegeven worden. De sneeuwgrens is namelijk al hoger opgeschoven dan gedacht. Het goede nieuws is dat we verder tot Rofen (een dorp hogerop) kunnen rijden met de auto. Daardoor wordt de geplande inspanning van die dag gevoelig lichter. Het minder goede nieuws is dat we de zomerse tocht noodgedwongen dienen aan te vatten met skibotten en de ski’s op de rugzak gebonden. 8 Kilometer, een paar beginnende blaren en een doorweekte T-shirt later staan we dan toch op de top. Het wordt al snel duidelijk dat de noordkant nog wél toelaat met de ski’s af te dalen in tegenstelling tot de sneeuwloze zuidflank die we net opgelopen waren. Eens de ski’s omgebouwd en botten vastgezet waren, startten we de afdaling op een stevige 40° helling met verijsde harde sneeuw. Niet bepaald de beste begin situatie voor de eerste skimeters van deze vakantie. Na een paar onwennige bochten slagen we er dan toch in om veilig aan de Vernagthütte (2755m) te geraken, waar een warm avondmaal op ons staat te wachten. De hut ligt gelukkig nog net boven de sneeuwgrens waardoor het harde labeur met de ski’s aan de rugzak nu wel uitgesloten kan worden tot de uitstijg.
Dag 2: Hochvernagt Spitze (3530m)
Na een zware eerste dag besluiten we een relatief korte dag in te plannen. De Hochvernagt Spitze (3530m) ligt vlak achter de hut en is slechts een goeie 3 uur stijgen. Het weer in de morgen is goed maar de weersvoorspellingen zijn niet veelbelovend. Ideaal voor een relatief korte tocht. Een mooie klim later zitten we op de top te genieten van een welverdiende middaglunch. Tijdens het stijgen was het ons echter niet ontgaan dat er een stevige mist was komen opzetten die de terugweg wel eens zou kunnen bemoeilijken. Tijdens de middagpauze heeft de mist ons eindelijk bereikt. Een relatief dichte white-out zorgt ervoor dat we geen lucht van sneeuw meer kunnen onderscheiden, alsook geen referentie voor een hellingshoek van het terrein en een richting. Door in dergelijke situatie een 5-tal meter uit elkaar te skiën is de laatste persoon in staat een richting in te schatten met het kompas. Zo slagen we met kaart, kompas en hoogtemeter erin onze route te back tracken en geraken we veilig terug bij de hut.
Dag 3: Wildspitze (3770m) en Petersen Spitze (3484m)
We starten vroeg want er staan ons vele kilometers en vele hoogtemeters te wachten. Het weerbericht belooft goed en stabiel weer voor de hele dag. Na ongeveer 3 uur naderen we het Brochkogeljoch (3423m). Vanop een afstand was het al duidelijk dat dit geen eenvoudige passage zou worden. We vertikken het om de ski’s uit te doen. Halfweg de helling is het terrein te stijl en te verijst waardoor we gedwongen worden de ski’s op de rug te dragen. We besluiten zonder crampons maar met piolet verder te gaan. Hogerop wordt het terrein nóg steiler en de skibotten gaan maar enkele centimeters meer in het harde ijs. Gefocust op elke swing van onze ijsbijl en zorgvuldig elke voet zo diep mogelijk in het ijs stampend geraken we op het joch. We kijken naar elkaar en weten beide dat crampons, die gewoon nog in de rugzak zaten, hier geen overbodige luxe waren geweest. Nog een 2-tal uur later arriveren we aan het begin van de finale topgraat waar we de ski’s achterlaten en te voet verder gaan. Het is blauwe hemel als we op de top van de Wildspitze (3770m) staan. Zover het oog kan rijken zien we besneeuwde bergtoppen en gletsjers. Dit is waar elke bergliefhebber van droomt. Eens terug aan de ski’s genieten we van een heerlijke afdaling in 20 cm poedersneeuw. We pikken nog een kleinere top, de Petersenspitze (3484m), mee op de terugweg en komen uiteindelijk terug uit bij het Brochkogeljoch. Dit keer mét crampons uiteraard, maar het ijs is minder hard dan ‘s ochtends waardoor het meer zekerheid geeft. Na het joch kunnen we nog een lange prachtige afdaling skiën tot aan de hut. We trakteren onszelf op een frisse pint, want die hebben we verdiend.
Dag 4: Fluchtkogel (3500m) en de uitstijg naar Rofen
Het weekend komt eraan waardoor het belooft drukker te worden in de hut. Er is geen slaapplaats meer voor de komende dagen, dus wordt het eindpunt vandaag de auto. Alvorens aan de uitstijg te beginnen, pikken we nog een korte tocht mee naar de top van de Fluchtkogel (3500m). De tocht is winderig maar mooi. Na een korte lunch op de top trekken we de ski’s strak en starten we de afdaling. De sneeuw is hard en ijzig, niet bepaald de beste ski ervaring. Maar eens wat lager wordt de sneeuw zachter en stijgt het skiplezier. We skiën de hut voorbij en dalen verder tot het gras door de sneeuw komt. Vanaf hier wordt het wandelen. Een half uur later nemen we uitgebreid pauze en merken we een sneeuwveldje op van 6 meter breed en 200 meter lang. We halen de ski’s met plezier nog een laatste keer van de rugzak. Een aantal korte bochten later is het definitief gedaan. Vermoeid maar voldaan komen we aan bij de auto. Morgen wordt een dag uitbollen op de piste in Obergorgl.
Praktische Informatie
Moeilijkheidsgraad
Het ondernemen van deze toerski tocht vergt een goede oriëntatie in de bergen en een zekere kennis van lawinekunde. Je skiet comfortabel van een zwarte piste en je kan goed om in diepsneeuw. Enige basiskennis van alpinisme is wenselijk voor het oversteken van de gletsjer en het veilig vorderen in de technisch moeilijkere passages.
Een nauwkeurige tochtbeschrijving en de moeilijkheidsgraad per route staat beschreven in het Rother gidsje. Zorg ervoor dat je jezelf goed informeert de dagen ervoor. Lees de tochtbeschrijvingen, volg het weerbericht op, vraag in de hut naar sneeuw- en routecondities, enzovoort.
Technisch materiaal en veiligheidsuitrusting
Zie verslag ‘Toerskiën – Routes voor beginners in Kleinwalsertal (Oostenrijk)’
Kaart- en routemateriaal
