Je zou wel kunnen stellen dat toerskiën de perfecte kruising is tussen wandelen, bergbeklimmen en skiën. Toch is het een heel aparte sport op zich. In een wit berglandschap op zoek gaan naar de limiet van de besneeuwde hellingen om bergtoppen te bedwingen. Eens boven volgt een magistrale afdaling in verse diepsneeuw. Of dat hopen we althans.

Kleinwalsertal is een kleine regio in Oostenrijk die zich gemakkelijk leent om een week te vullen met relatief makkelijke toertochten voor beginnende toerskiërs of splitboarders. De routes kunnen aangevangen worden vanuit het dal en vereisen daardoor geen overnachting in een hut. Dit geeft voldoende speelruimte om de week zelf samen te stellen afhankelijk van het weer en het gewenste niveau. Materiaal huren kan makkelijk aan de ingang van het dal in Oberstdorf. Het is aan te raden voor je eerste tochten een gids in te huren of een reisgezel te hebben met al wat toerski ervaring.

Toerskiën Kleinwalsertal — Op weg nabij de Schwarzwasserhütte

Toertip 1: Kuhgehrenspitze (1910m)

Doel	Kuhgehrenspitze (1910m)
Totale afstand	5,4 km
Stijgen	+800 m
Dalen	-800 m
Tijd	4u
Moeilijkheid	Licht

Deze toer is gemakkelijk te bereiken met de auto en start vanaf de parking aan de Höfle lift. Met zijn 2,7 km tot de top is het op zich geen lange tocht maar wees je ervan bewust dat dit vanaf het begin tot het einde één lange klim is. De route is goed bewegwijzerd door de DAV (ronde groene bordjes) maar vergt een goede oriëntatievermogen bij mistig weer. Er staan ook borden met een overzichtskaart en je huidige locatie. De klim is een mooie afwisseling tussen bos en open vlakte. Onderweg passeer je langs twee hutjes welke ideale rust- en oriëntatiepunten zijn. De laatste rechte lijn naar de top is wat steiler, maar zorgt voor een aangename afdaling achteraf. Vanop de top heb je een mooi overzicht over het dal en de Fellhorn met het bijhorende Kanzelwand skigebied. De Kuhgehrenspitze is zichtbaar vanaf zowat heel het Kleinwalsertal waardoor je de rest van je reis kan terugblikken op je eerste beklimming.

Toertip 2: Steinmandl (1982m) & Hählekopf (2058m)

Doel	Steinmandl (1982m) & Hählekopf (2058m)
Totale afstand	15,5 km
Stijgen	+1200 m
Dalen	-1200 m
Tijd	7u30
Moeilijkheid	Licht

De Steinmandl en Hählekopf zijn bereikbaar vanaf het parkeerterrein van de skilift ‘Ifen-Bergbahnen’ aan de Auenhütte. Er is een aparte toerskiparking voorzien voor €3 per dag.

De toppen van de Steinmandl en de Hählekopf bevinden zich in elkaars buurt. Hierdoor is het mogelijk deze twee te combineren in een stevige dag. Je kan echter ook beide beklimmingen gescheiden houden en hier twee afzonderlijke dagtochten van maken. In dit laatste geval, moet men er rekening mee houden dat, afhankelijk van de gekozen route, een deel van de instijg identiek zal zijn. In het hoogseizoen is er ook de mogelijkheid om te overnachten in de Schwarzwasserhütte.

De tocht kent een relatief vlak begin doorheen het bos van het Schwarzwassertal. Eens aangekomen bij de Melködehütte stijgt het pad stevig tot aan de Schwarzwasserhütte. Ongeveer 100 meter na deze hut splitst het pad naar enerzijds de Steinmandl en anderzijds de Hählekopf. Hier sla je af richting Steinmandl. Dit is tevens het punt waar je bij het dalen terug op uit dient te komen om naar de Hählekopf te gaan. De route naar de Steinmandl stijgt gemoedelijk via een bergrug om uiteindelijk via de graad de top te bereiken. Het grote kruis op de top zie je al vanaf de Schwarzwasserhütte staan. Volg tijdens het dalen het instijgspoor tot je terug aan de splitsing uitkomt. Hier sla je nu af richting de Hählekopf. De top domineert het zicht en een goede portie hoogtemeters later sta je boven. Daal nu niet af via het instijgspoor maar steek door naar de andere kant richting Ifersguntenalpe (1751m). Deze zijde biedt een prachtige afdaling. Vanaf de Ifersguntenalpe begint een stuk natuurgebied en is het verplicht om via de gemarkeerde route af te dalen tot het Schwarzwassertal. Je komt vlakbij de Melködehütte uit op het pad van deze ochtend, dit volg je terug tot aan de parking. In de Auenhütte kan je klinken op een geslaagde dag.

Moeilijheidsgraad

De beschreven skitoeren zijn ‘licht’ gequoteerd. Daardoor lenen ze zich makkelijk voor een beginnende toerder. Wees je er wel van bewust dat een toerski tocht een goede oriëntatie in de bergen en kennis van lawinekunde vergt. Je moet ook comfortabel van een zwarte piste kunnen skiën en je op je gemak voelen in de diepsneeuw. Een nauwkeurige tochtbeschrijving en de moeilijkheidsgraad per route staat beschreven in de skitourenführer (route boekje). Zorg wel dat je jezelf goed informeert de dagen ervoor. Lees de tochtbeschrijvingen, volg het weerbericht op, vraag naar sneeuw- en routecondities, lawinerisico’s, enzovoort.

Technisch Materiaal

Ski’s: Voor een afdaling in diepsneeuw is een brede, flexibele ski het best maar voor het naar boven stappen heeft een lichtgewicht ski de voorkeur. Dit is dus vaak tegenstrijdig en hier moet je dus een persoonlijke keuze maken.
Tourbindingen: Dit is een binding waarvan de hiel los gezet kan worden, typisch met een 3-tal stijghulp standen voor steiler terrein.
Tourski botten: Deze lichtgewicht skibotten hebben meestal een wandelfunctie wat er voor zorgt dat het enkelgewricht in beperkte mate kan bewegen voor het wandelen. Standaard skibotten zijn ook geschikt indien de sluitingen los gezet kunnen worden voor wat meer bewegingsruimte. Deze optie is echter wel wat zwaarder.
Stijgvellen: Deze vellen bestaan uit synthetische of dierlijke haartjes die weerhaken in de ene richting en glijden in de andere richting. Ze worden onder de ski’s geplakt bij het stijgen.
Skicrampons: Worden onder de binding gemonteerd en dienen voor het overbruggen van sterk verijst terrein.
Splitboard: Als snowboarden meer je ding is, kan je ook toeren met een splitboard.
Standaarduitrusting voor skiën: Stokken, zonnebril, helm, warme kledij, handschoenen, …

Veiligheidsuitrusting

Vanaf een helling van 30° is sneeuw lawinegevaarlijk, afhankelijk van de condities en sneeuwkwaliteit. Indien men in een lawine terecht komt, dalen de overlevingskansen drastisch per minuut dat het slachtoffer met zuurstofgebrek onder de sneeuw ligt. Elke minuut is dus van levensbelang, dit vraagt bijgevolg de nodige kennis en kunde. Test en oefen met je veiligheidsuitrusting voor vertrek.

Lawine beeper: Deze beeper heeft een dubbele functie. Hij stuurt signalen uit om gelokaliseerd te worden onder de sneeuw indien men in een lawine terecht is gekomen. Hij heeft ook een zoekfunctie waarmee men naar een andere beeper onder de sneeuw kan gaan zoeken. De werking van de beeper verhoogt dus niet enkel jouw overlevingskansen, maar ook die van je teamgenoten.
Sonde: Dit is een lange aluminium stok met prikpunt om door de sneeuw te prikken en zo de exacte locatie van het slachtoffer te vinden zodat het uitgraven kan starten.
Sneeuwschop: Dient voor het uitgraven van een bedolven slachtoffer.
EHBO kit