The Welsh 3000s in 3 dagen (Snowdonia)

Ik had nog nooit een trektocht gedaan in het Verenigd Koninkrijk maar het idee speelde al een tijdje in mijn hoofd. Mijn goede vriend Jef vergezelde mij met veel plezier op een kort maar pittig avontuur aan de andere kant van het kanaal. We boekten vliegtickets naar Manchester, terwijl we nog niet uitgemaakt hadden of we naar het Lake District (Engeland) of naar Snowdonia (Wales) zouden gaan. We kozen uiteindelijk voor Snowdonia – met een specifieke uitdaging in onze gedachten: The Welsh 3000s. Onze reis ligt nu een dikke maand achter ons en ik ben nog altijd enorm enthousiast over hoe geweldig het was.

→ Download GPS route
→ Praktische informatie

In Het Kort

Type tocht	Van punt tot punt
Start – Eindpunt	Pen-y-Pass – Bethesda
Duur	3 dagen
Afstand	64.5 km
Afstand per sectie	18.8 km – 19.0 km – 26.8 km
Hoogte	[+899 -1149] – [+2062 -1869] – [+1594 -1766]
Tijdstip	September
Locatie	Snowdonia (Wales, Verenigd Koninkrijk)

The Welsh 3000s

De originele versie van The Welsh 3000s Challenge omvat het beklimmen van alle bergen in Wales, die hoger zijn dan 3000 feet en dit binnen de 24 uur. Het eerste verslag van iemand die deze uitdaging tot een goed einde bracht, dateert uit 1919. Wij besloten dat dit voor ons toch wel wat hoog gegrepen was en kozen voor een meer ‘ontspannen’ tijdsspanne van 3 dagen.

Toen we alle bergen van meer dan 3000 feet telden, vonden we er 16 (of 15 of 14, over enkele in onderstaand lijstje bestaat discussie).

• Crib Goch = 3028 ft (923 m)
• Garnedd Ugain/Crib y Ddysgl = 3494 ft (1,065 m)
• Snowdon/Yr Wyddfa = 3559 ft (1,085 m)
• Elidir Fawr = 3031 ft (924 m)
• Y Garn = 3106 ft (947 m)
• Glyder Fawr = 3284 ft (1,001 m)
• Castell y Gwynt = 3188 ft (972 m)
• Glyder Fach = 3261 ft (994 m)
• Tryfan = 3011 ft (918 m)
• Pen yr Ole Wen = 3208 ft (978 m)
• Carnedd Dafydd = 3425 ft (1,044 m)
• Carnedd Llewelyn = 3490 ft (1,064 m)
• Yr Elen = 3156 ft (962 m)
• Foel Grach = 3202 ft (976 m)
• Carnedd Gwenllian = 3038 ft (926 m)
• Foel-fras = 3090 ft (942 m)

Deze uitdaging binnen 24 uur afronden is natuurlijk fysiek heel zwaar, maar haar spreiden over 3 dagen brengt zijn eigen set aan moeilijkheden met zich mee. Het maakt de wandeling complexer op praktisch vlak, omdat je er ook over moet nadenken waar je zal overnachten. Je zou natuurlijk op het moment dat je moe wordt, gewoon ergens je tent kunnen neerpoten, maar dat betekent dat je die ook wel de volledige wandeling moet meedragen. Dat gaat je tocht zeker vertragen, maar vooral: het kan op de ridges en klauterstukken zelfs gevaarlijk zijn.

Met de hulp van enkele geweldige mensen die ik op Instagram leerde kennen, kon ik de route zo plannen dat we 2 of 3 dagen konden wandelen zonder dat we ons kampeermateriaal moesten meenemen.

We hadden één regel waaraan we ons vanaf de start aan de Pen-y-Pass tot aan ons eindpunt in Bethesda zouden houden: we zouden enkel wandelen, en dus geen enkel ander transportmiddel gebruiken. Dat zou ons gevoel van avontuur en uitdaging voor een stuk teniet doen. Als je daar niet zo veel om geeft, zou je ook één plaats kunnen uitkiezen als basiskamp en dan iedere morgen een bus kunnen nemen naar het gebied waar je die dag de toppen wil beklimmen.

Benieuwd hoe wij het deden? Blijven lezen ?

Het Plan – ‘Bullet Point Style’

Dag 1

• Kampeermateriaal blijft op Nant Peris Camp Site
• De bus nemen tot Pen-y-Pass (Het begin van onze uitdaging dus vanaf hier: alles te voet!)
• De Snowdon section (zonder kampeermateriaal): 3 bergen
• Opnieuw kamperen op Nant Peris Camp Site

Dag 2

• Tenten afbreken
• De Glyderau section (met kampeermateriaal): 6 bergen
• Kamp opzetten in Gwern Gof Uchaf Campsite (Ogwen Valley)

Dag 3

• Kampeeruitrusting blijft op Gwern Gof Uchaf Campsite
• De Carneddau section (zonder kampeermateriaal): 7 bergen
• Afdalen tot Bethesda na het beklimmen van de laatste berg
• Liften naar Gwern Gof Uchaf Campsite

Verslag

Voor de tocht

We vertrokken ‘s morgens heel vroeg in Leuven voor de vlucht naar Manchester van 7 uur. Na aankomst daar overlegden we of we nog naar het stadscentrum van Manchester zouden gaan: we hadden namelijk pas 3 uur later een trein naar Betws-y-Coed. Toen ontdekten we Joe’s Kitchen and Coffee House, een heel fijne zaak op de luchthaven, waar we genoten van een uitgebreid ontbijt.

Na ons ontbijt namen we de trein vanaf de luchthaven naar Llandudno Junction, waar we overstapten op de trein naar Betws-y-Coed, een heel mooi plaatsje om wat tijd door te brengen. Er zijn heel wat outdoor winkels in het dorp, dus als je daar plots tot het besef komt dat je iets van je uitrusting bent vergeten, is dat geen probleem.

Nadat we genoten hadden van een lekkere pizza en een glas wijn in Hangin’ Pizzeria (zij doneren een deel van hun winst aan Orangutan Appeal UK en Ape Action Africa) namen we de bus naar Nant Peris.

We verbleven er op een camping net tegenover een pub genaamd The Vaynol Arms. De camping was heel basic, maar perfect geschikt voor ons. Er waren douches (hebben we niet gebruikt) en WC’s. We ontmoetten de eigenaar, betaalden 20 pond (2 personen, 2 nachten) en zetten onze tent op. Daarna staken we de straat over naar The Vaynol Arms. Wat een fijne plaats was dat! De sfeer in de pub was heel ontspannen. Toen we vroegen welke verschillende bieren er getapt werden, schonk de vriendelijke barman ons spontaan enkele proevertjes uit. De keuken is er tot laat open en we aten er een degelijk avondmaal (fish and chips).

Dag 1 (Snowdon section)

De volgende morgen stonden we vroeg op en namen we de bus naar Pen-y-Pass, het officiële begin van onze tocht. We startten op de Pyg Track, maar verlieten deze weg om een pad te nemen dat rechts van ons omhoog de bergen inliep. Na enkele minuten wandelen op dit pad, klommen we over een hek waaraan een bordje hing: “CAUTION ROUTE TO CRIB GOCH”. Dit betekende dat we op het juiste pad zaten. We beslisten op dat moment wel dat als het zou beginnen regenen, Crib Goch geen optie zou zijn. Er waren al mensen van de bergkam gevallen. Als de rotsen glad zijn, is het risico natuurlijk nog wat groter.

Gelukkig voor ons bleef het droog. Er was wel veel wind en de bergkam lag helemaal in de wolken. Om op de kam te komen, moet je natuurlijk eerst je weg naar boven vinden. Dit was eigenlijk best moeilijk. We bleven maar routes proberen maar we bleven vastlopen. Toen zagen we enkele andere hikers die ook een weg zochten om naar boven te klimmen. Samen met hen begonnen we uiteindelijk toch vooruitgang te maken. Omdat je altijd maar aan het klauteren bent over grote stenen en tussen rotsblokken, verlies je makkelijk het overzicht van waar je heen gaat. Maar zolang je stijgt en zolang de gekozen route voor jouw niveau te doen is, ben je goed bezig.

Na een tijdje werd het makkelijker en bereikten we de bekende Crib Goch bergkam. Het is een goed idee om dan snel iets te eten, voor je aan de echte oversteek begint. Hoe minder waarover je je op die kam zorgen moet maken, hoe beter.

We ontdekten al snel de beste manier om over de richel te gaan is: op de linker (zuid) zijde blijven. Op deze manier kan je de bovenkant van de richel gebruiken als steunpunt.

De volgende top was Garnedd Ugain. Wanneer je klaar bent met het klimgedeelte van Crib Goch, bereik je een mooi grasveldje van waaruit er een makkelijk pad westwaarts vertrekt. Neem dit pad niet (zoals wij eerst wel deden)! Dit pad wordt trouwens nergens vermeld: niet op de kaart, niet in de gids en niet op GPS maar het ziet er wel heel uitnodigend uit. Je moet onmiddellijk terug omhoog langs de rotsen om je tweede top te bereiken: Garnedd Ugain.

Garnedd Ugain vroeg ook wat klauterwerk en er was een kort stukje over een graat. Maar het was makkelijker en korter dan op Crib Goch.

Na de rust van Garnedd Ugain doken er meer en meer mensen op die via de Pyg Track, het Llanberis Path of het Ranger Path onderweg waren naar Snowdon. Na een korte en makkelijke klim, bereikten we de top.

Na een rustpauze in het Snowdon bergstation, waar we genoten van een Welsh meat pie, begonnen we aan onze weg naar beneden. We kozen ervoor om het Llanberis Path te nemen, omdat dit de makkelijkste weg was naar onze camping zonder dat we een bus zouden moeten nemen. Wanneer je het niet erg vindt om de bus te nemen, zou ik de Pyg Track kiezen en de bus nemen in Pen-y-Pass.

Het Llanberis Path is lang en was voor ons, na een al spectaculaire dag, de perfecte weg naar beneden. Wanneer dit pad enkel je weg is om boven op Snowdon te geraken, denk ik dat de Pyg Track mooier en interessanter is.

In Llanberis zijn er enkele goede outdoor/klim winkels. We gingen er in enkele kijken, mijn favoriete winkel was de Joe Brown Shop. Vergis je niet, Google Maps toont ook de locatie van hun vorige winkel. En dat is nu een andere outdoor winkel geworden, dus niet degene die ik bedoel.

Vanaf Llanberis wandelden we terug naar Nant Peris. We gingen recht naar de pub voor een verfrissende pint. Het plan was van daarna terug te gaan naar onze tent om er een vriesdroogmaaltijd te eten. Ik moet zeggen dat ik deze maaltijden echt wel oké vind, maar op een bord in de pub werd ‘Hunters Chicken’ gepromoot… Kip met BBQ saus en daar overheen nog spek en gesmolten kaas. De keuze was niet moeilijk!

Dag 2 (Glyderau section)

De volgende morgen werden we wakker met regen. Jammer, maar we hadden de vorige dag al heel goed weer gehad. En met 2 zonnige dagen zouden we de ervaring van de typische Welshe weersomstandigheden missen. Dat zou zonde zijn, toch?

Nadat we onze tent hadden ingepakt, volgden we de weg die naast onze camping begon. Het was aanvankelijk een makkelijke route maar eens we de rivier hadden overgestoken, werd het een lange en steile weg naar de top. Het waaide fel en de regen viel onafgebroken uit de hemel. Er was voor de toppen een gevoelstemperatuur voorspeld van ongeveer 1 °c en het voelde zeker zo koud aan. We slaagden er toch in om het tempo erin te houden en bereikten uiteindelijk onze eerste top van de dag: Elidir Fawr.

Vanaf Elidir Fawr was het een makkelijk pad naar de volgende top Y Garn. Het was nog harder beginnen waaien en de regen had ons maar voor 5 minuten met rust gelaten. De vorige dag had een winkeleigenaar ons verteld dat er die dag windsnelheden van 65 km/uur zouden bereikt worden. We waren die dag nog geen levende ziel tegengekomen. Op Y Garn kwamen we echter wel een groep jongens tegen.

Vanaf Y Garn was het opnieuw een makkelijk pad tot aan Llyn Y Cwn, een mooi meer aan de voet van Glyder Fawr. De klim naar Glyder Fawr is nogal steil en begint in een geul met losliggende stenen.

Nadat we de top van Glyder Fawr bereikt hadden, moesten we onze weg naar beneden richting Castell y Gwynt nog uitzoeken. Er was niet echt een duidelijk pad (dat we konden vinden). Na een tijdje kwamen we aan de voet van Castell y Gwynt. Om op de top te komen, wandelden we rond de voet van de berg en dan begonnen we te klauteren.

Na Castell y Gwynt is het maar een beetje verder tot Glyder Fach.

Met nog slechts één top te doen voor die dag, startten we de afdaling van Glyder Fach tot aan de voet van de Tryfan. Je verliest hier heel wat hoogte en voor mij was het nogal een stevige afdaling voor de spieren, die al een hele dag zwaar belast geweest waren. De rugzakken die we droegen, maakten het er niet eenvoudiger op.

We hadden het die dag al een paar keer over Tryfan gehad en we hadden beslist dat we, als het nog zo fel zou regenen en waaien, de beklimming niet zouden aanvatten, omdat het als te riskant aanvoelde. Het alternatief zou zijn dat we de berg de volgende morgen zouden aanpakken.

Gelukkig begon het weer op te klaren! We aten een snack, lieten onze rugzakken achter aan de voet van de Tryfan en begonnen met de beklimming. Heel wat mensen hadden ons al gezegd hoe geweldig deze berg was en ik moet zeggen dat we begrepen wat ze bedoelden…

Het klimmen en het zoeken naar de juiste route was echt leuk, zelfs op de zuidkant. Op de top zijn er 2 grote rotsen die Adam en Eva genoemd worden. Sommige mensen proberen er van de ene tot op de andere rots te springen. Wij bedankten hiervoor.

En dan weer naar beneden.

Toen we weer bij onze rugzakken kwamen, had ik een onaangenaam gevoel in mijn rechterbeen, ter hoogte van de gewrichtsband.

Om in de vallei te geraken waar we die nacht zouden slapen, navigeerden we onze weg naar beneden langs de oostkant van de Tryfan tot ons spoor uitkwam op een echt pad. De weg naar de vallei was langer dan we verwacht hadden en de pijn in mijn been verergerde.

De campingplaats was aan een boerderij en was echt perfect. We zetten onze tent op, gingen erin liggen en ik viel meteen in slaap. Jef moest me rond 21 u wakker maken omdat ik nog moest eten. Ik was nog nooit zo uitgeput geweest van een dag wandelen.

Dag 3 (Carneddau section)

Onze laatste dag startte voor mij met de pijn van de dag ervoor nog steeds goed aanwezig. “Verdorie, dit kan toch niet het einde zijn” dacht ik. We hadden al 2 dagen tot een goed eind gebracht en de moeilijkste stukken waren achter de rug. Ik nam dus een pijnstiller en we vertrokken, rustig aan.

De eerste berg van die dag was Pen yr Ole Wen. We volgden een goed spoor door de velden en naar omhoog, de berg op. Er is een korte scramble sectie om tot op de top te geraken, maar die is zeker niet te moeilijk.

De top van Pen yr Ole Wen was de eerste waar we konden genieten van het uitzicht rondom ons! Geen wolken, geen mist, gewoon de perfecte manier om de dag te starten.

Vanaf hier is het een heel makkelijke wandeling tot Carnedd Dafydd en verder tot Carnedd Llewelyn. Vanaf Carnedd Llewelyn daalden we af om daarna weer te stijgen tot Yr Ellen. Een betere en meer efficiënte manier is waarschijnlijk om eerst Yr Ellen op te gaan en om van daaruit verder omhoog te klimmen naar Carnedd Llewelyn. Dit was ook ons plan, maar we gingen zo op in onze diepzinnige gesprekken over het leven, dat we ons plan waren vergeten.

Toen we dichter bij Yr Ellen kwamen, begon de pijn in mijn been weer erger te worden. Ik had de medicatie die ik voor die dag bij me had al ingenomen en ik was bang dat ik, als het zo verder zou gaan, de tocht niet zou kunnen afmaken. Dicht bij de top van Yr Ellen hebben 2 sympathieke mannen me geholpen en bevoorraad met nog wat extra pijnstillers. (dankwoord onderaan)

Vanaf Yr Elen gingen we verder naar Foel Grach waar we een mooie noodschuilplaats vonden. Ernaast lag de kleine ‘berg’ Carnedd Gwenllian en vanaf daar ging het in rechte lijn naar Foel Fras, het eindpunt van ons avontuur.

We bereikten de top van Foel Fras rond 15 uur en waren enorm blij dat we alle toppen gedaan hadden!

Na het nemen van de nodige foto’s daalden we via een brede vallei af tot in Bethesda. In Bethesda was er een Tesco waar we een flesje wijn kochten dat we die avond in onze tent wilden leeg drinken. We dronken ook een biertje in ‘Douglas Arms’, een heel speciale plaats met een vriendelijke, oudere vrouw achter de bar. Het was alsof ik een biertje dronk in de living van mijn grootmoeder.

Vanuit Bethesda liftten we terug tot aan onze camping. In onze tent maakten we de fles wijn open en genoten we van een heerlijke maaltijd en daarna van een heel welverdiende nachtrust.

GPS Route

Dag 1

Dag 2

Dag 3

Praktische informatie

Campings

Nant Peris Campsite (1e en 2e nacht)
Prijs: 5 pond per nacht per persoon. Coördinaten: 53.105633, -4.082312

Vriendelijke eigenaar, camping is basic. We probeerden de douche niet maar er zou koud en warm water zijn. Er zijn WC’s maar verwacht niet dat alles blinkt, je zit hier in de bergen! De bar is net aan de overkant van de straat dus dat is zeker een mooi pluspunt voor wanneer je nood hebt aan een slaapmutsje.

Gwern Gof Uchaf (3e en 4e nacht)
Prijs: 5 pond per nacht per persoon. Coördinaten: 53.124220, -3.984635

Echt een vriendelijke eigenaar. Er zijn enkele goede douches. Vanaf de camping heb je een prachtig uitzicht op Tryfan en Pen yr Ole Wen. Wees niet verbaasd als er ’s morgens plots een schaap rond je tent loopt!

Op zoek naar een meer comfortabele uitvalsbasis in de streek? Dan zou ik de Snowdonia Mountain Hostel eens bekijken! Zelf zijn we er niet geweest maar we hebben onderweg de enorm vriendelijke eigenares ontmoet (ze gaf ons een lift na onze tocht).

Materiaal

Om een idee te hebben van wat ik meeneem op een gemiddelde meerdaagse wandeling → Wat neem ik mee op trektocht? – Een checklist voor hikers

Zaken die ik extra zou benadrukken voor deze tocht:

• Lichtgewichte rugzak die je kan meebrengen in je trekkersrugzak voor de dagen wanneer je de tent in het dal laat staan.
• Stevige handschoenen met goede grip die je handen ook warm kunnen houden bij nat weer.
• Een GPS of/en stafkaarten met regenhoes.

De foto’s in dit artikel zijn genomen met een iPhone of mijn Panasonic Lumix DMC-LX15.

Kaarten

Deze kaart dekt de hele streek en ik was heel tevreden over de kwaliteit ervan. Volgens mij is het dus niet nodig om naar iets anders uit te kijken. Je kan de kaart kopen in een standaarduitgave of in de waterbestedige ‘Weatherproof Activer’ uitgave.

Deze kaart kopen? Atlas & Zanzibar – reisboekhandel en sympathieke partner van onze website – verkoopt hem!
5% korting voor KBF leden trouwens! ☝️

Boeken en websites

Wat boeken betreft raden we heel sterk ‘The Welsh Three Thousand Foot Challenges – A guide for Walkers and Hill Runners’ van Roy Clayton & Ronald Turnbull aan. Wij kochten het in de Cotswold Outdoors in Betws-y-Coed en het bleek van onschatbare waarde te zijn voor de meer technische stukken van de route. Het gaf heel duidelijke toelichtingen over de te volgen weg bij het klauteren en daarnaast ook een hele brok geschiedenis over de Welsh 3000s Challenge. Het enige minpuntje is dat de structuur van het boek soms een beetje verwarrend is.

Dit boek kopen? Atlas & Zanzibar – reisboekhandel en sympathieke partner van onze website – helpt u graag verder!
5% korting voor KBF leden trouwens! ☝️

Een website met goede informatie over het wandelen van de Welsh 3000s in 3 dagen hebben we niet gevonden. We hopen dus van het gebrek hieraan op te vullen met dit artikel! ?

Thank you

In dit artikel wil ik ook heel graag enkele geweldige mensen bedanken die ik voor en tijdens onze trip leerde kennen!
Toen ik bezig was met de laatste voorbereidingen van onze tocht, kwam ik in contact met enkele mensen die ik volgde op Instagram. Zij waren heel vriendelijk en gaven me supergoeie adviezen! Heel erg bedankt @adventurer.nic, @vanilakodey en @mountainswithmatt. Wanneer ik ooit één van jullie tegenkom, trakteer ik! Volg deze jongens en meisje zeker als je van avontuur houdt!

En dan de 2 mannen die ik dicht bij Yr Ellen ontmoette. Zij stelden zichzelf voor als arts en apotheker, hoe perfect was dat! Ook zij waren supervriendelijk. Ze gaven me onmiddellijk de sterkste pijnstillers die ze bij zich hadden. Ze legden me uit welke ik kon combineren en ze stelden me gerust dat we, als ik de juiste medicatie nam, ons avontuur zouden kunnen afmaken. Als jullie dit ooit lezen, laat me dan zeker iets weten!

Toen we aan het liften waren om vanuit Bethesda terug naar onze camping te gaan, werden we opgepikt door een vrouw die kort daarvoor Snowdonia Mountain Hostel had geopend. Een heel vriendelijke vrouw die voor ons zelfs verder reed dan haar eigen bestemming. Wanneer u dit ooit leest, heel erg bedankt! En wanneer iemand ooit naar dat gebied gaat en een slaapplaats zoekt die wat comfortabeler is dan een tent, kijk dan zeker eens naar Snowdonia Mountain Hostel !

Op de dag dat we naar huis vertrokken, vroegen we aan een man op onze camping of er een bus was naar Betws-y-Coed. Zijn naam was Paul en hij was berggids. “Ik denk het niet” zei hij “maar hey, mijn cliënten van vandaag slapen nog, ik zal jullie wel brengen jongens”. Hij reed 15 km naar Betws-y-Coed en 15 km weer terug, speciaal voor ons, wat een kampioen. Wanneer je ooit een geweldige berggids zoekt, dan zou ik er niet aan twijfelen om deze man te bellen!

Iets gehad aan het artikel? Help me wakker blijven tijdens het schrijven met een virtuele kop koffie! ?

Buy me a coffee