Mount Elbrus – Zonder gids

Het hoogste punt van Europa, Mount Elbrus of Elbroes (5642m), ligt in de Russische Kaukasus. Toch een beetje uit richting als je aan ‘Europa’ denkt. We gaan echter niet verder in op de geografische grenzen van Europa. Wel vind je hier antwoorden op de vele vragen die het zelfstandig beklimmen, zonder gids, van deze 5000-er oproepen. We gaan in detail in op:

  • Route
  • Acclimatisatie
  • Materiaal
  • Accommodatie en hutten
  • Kaarten
  • Vergunningen (Permits)
  • Visa

Verder kunnen we alleen maar hopen dat dit artikel ertoe bijdraagt dat je geen Muilezel*, Zombie** of Pistenbully-slet*** wordt, die je met grote hoeveelheden op deze berg terugvindt. Een fenomeen dat je altijd gaat tegenkomen bij de hoogste, verste of diepste. Maar laat dit je niet tegenhouden, maak er je eigen expeditie van en geniet van Elbrus!

Route

Mount Elbrus is een stevige stratovulkaan, of ook wel een gigantische kegel. We kiezen voor de klassieke route naar de top, via de zuidflank. Deze is het gemakkelijkste bereikbaar en voorzien van de nodige hutten. De noordkant is technisch gelijkaardig en heeft ook een hut maar is veel minder bereikbaar.

De route via de zuidflank is gequoteerd als F+ (Facile). Dit wil zeggen dat de route geen kennis van moeilijke alpine technieken vraagt, wel is dit een gletsjer en weet je dus best hoe je met crampons en in cordée loopt. Mount Elbrus is technisch gezien alleszins geen uitdaging. Je kan stellen dat de berg voor 95% een wandelberg is. De moeilijkheid zit hem echter in de hoogte, 5642m is geen lachertje. Een succesvolle toppoging zal afhangen van een goede acclimatisatie. Meer hierover in het volgende puntje.

Als startpunt in de Baksan vallei heb je ruwweg 2 opties: via de skiliften van Azau naar Garabashi (3888m) of je wandelt vanuit Terskol, in 3 dagen, via het Observatory (3090m) en het Ice Camp (3670m) over een stuk van de gletsjer naar Garabashi. Hou er bij optie 2 rekening mee dat er geen accommodatie is en je een tent zal moeten meenemen. Garabashi is het eindstation van de nieuwe skilift ‘Elbrus 3’. 200m Achter deze lift bevindt zich de Garabashi hut bestaande uit een tiental blauwe containers.

Vanaf Garabashi loopt de route in noordelijke richting de gletsjer op naar de Diesel hut, in het Russisch ‘Priiut 11’ genaamd, op 4040m. De Diesel hut ligt aan het begin van 2 parallelle rotsbanden, de Odinnadtsati. De route loopt tussen deze 2 rotsbanden tot 4370m.

Na de Odinnadtsati rotsen stijgt het pad glooiend verder tot aan de voet van de helling naar de Pastukhova rotsen. De route gaat nog steeds pal noordelijk. Een stevige helling brengt je bovenaan de Pastukhova rotsen op 4680m. Blijf verder stijgen in noordelijke richting tot je op 4940m een rode oude ingesneeuwde pistenbully bereikt, Ratrak genaamd.

110 Hoogtemeters hoger, op 5050m, bevindt zich een soort sneeuwplatform gevormd door het draaien van sneeuwscooters en pistenbullies. Jawel, je leest het goed, tot 5050m worden toeristen hier afgezet door deze gemotoriseerde monsters. Vanaf hier buigt de route af in Noordwestelijke richting. Het pad lijkt hier bedrieglijk vlak van beneden maar blijft goed stijgen tot 5240m. Bij goed weer zie je vanaf Garabashi de route lopen tot hier.

Hierna wordt het pad even vals plat en draait terug noordelijk, naar het zadel tussen de 2 toppen van Elbrus op 5350m.

Na het zadel gaat het pad even stevig omhoog in Noordwestelijke richting. Hier begint het meest ‘technische’ gedeelte. Dit bestaat uit een 300m lange traversée over een helling van 30°. Er zijn vaste touwen bevestigt waaraan je je kan inklikken. Er is echter een goed pad uitgesleten in de sneeuw door de grote passage die deze route kent. De traversée brengt je op 5500m.

Hierna volgt nog één kleine klim, op een nu breed pad, naar 5580m. Het laatste stuk is een zacht stijgend plateau, met als eindpunt een sneeuwberg, de top, 5642m!

Acclimatisatie

Acclimatisatie is de sleutel tot een succesvolle toppoging op Elbrus. Met een hoogte van 5642m is hier slechts 50% van de zuurstof aanwezig tegenover zeeniveau. We zien onderweg tientallen ‘zombies’ die nog amper weten waar hun voeten staan. De berg is een slagveld van mensen die te weinig geacclimatiseerd hebben. Over het algemeen hebben we het gevoel dat de meesten mensen zich hier eerder laten lijden door hun terugvlucht dan door hun eigen lichaam. Reken genoeg marge in je planning zodat je kan spelen met extra rustdagen en slecht weer. Hieronder vind je hoe het ons vergaan is. Dit kan dienen als een leidraad maar is natuurlijk niet de absolute wet.

Dag 1, 2 en 3 – Aankomst en regen

De eerste 3 dagen is het slecht weer. We winnen informatie in en wandellen in de Baksan vallei. We slapen op 2205m.

Dag 4 – De Start

Acclimatiseren is de boodschap en dus moeten we omhoog. De meest voor de hand liggende optie is naar het Observatory boven Terskol wandelen, op 3000m. Er loopt een jeep weg vanuit Terskol tot 2750m, misschien zelfs nog hoger maar we zijn hier in mei en vanaf hier ligt er sneeuw. Door de populariteit en toegankelijkheid van deze wandeling is er al een duidelijk spoor/boulevard gewandeld in de sneeuw. We staan snel aan het Observatory. Als je hier weinig last hebt van de hoogte kan je nog verder gaan richting het Ice camp op 3600m. Wij draaide terug op 3400m. Een andere acclimatisatie wandeling vanuit het dal is de top van de Cheget (3461m). Het is aangeraden er 2 te doen voor je de berg verder opgaat. Twee weken voor onze aankomst in Terskol zijn we echter op 4000m geweest, hierdoor beslissen we maar één acclimatisatie wandeling vanuit de vallei te doen.

Dag 5 – Up, Up, Up

Vanuit Azau nemen we de lift (600 Roebel) omhoog naar het tussenstation ‘Mir’ op 3450m. Je kan ook verder omhoog tot het eindstation ‘Garabashi’. Maar in het kader van de broodnodige acclimatisatie wandelen van Mir naar Garabashi (2,1 km, 411m stijgen). Er is een duidelijk pad tussen de pistes door dat ook door de sneeuwscooters gebruikt wordt. 200m achter de aankomst van de Garabashi lift ligt de Garabashi hut (3888m) bestaande uit een zee van blauwe containers. Hier slapen we vannacht.

Dag 6 – Van Zero Naar Hero

We worden wakker met een katergevoel van jewelste: koppijn, misselijk, benauwd.. En dit ondanks de volledige afwezigheid van alcohol de avond ervoor. Even slaat de twijfel toe, zijn we te snel gestegen? We slepen ons naar de kookcontainer, smelten sneeuw, ademen diep in en ontbijten. Een uur later voelen we ons terug kiplekker, oef! Ons doel voor de dag en onze uitvalsbasis voor komende dagen ligt pal in het zicht: de befaamde Diesel hut. Peanuts, want deze ligt amper 1km en 152m stijgen verder. We staan hier dan ook snel. Om het toch nog een beetje serieus te houden zetten we onze loodzware rugzak (met eten voor 7 dagen) af in de hut en wandellen tussen de Odinnadtsati rotsen tot 4350m. We slapen in de Diesel hut op 4040m.

Dag 7 – Pushen

Vandaag zetten we ons doel scherp, op aanraden van een lokale gids plannen we naar 5000m te gaan in plaats van 4700m. Het is stevig, eenmaal de 4700m gepasseerd begint een kloppende hoofdpijn, afgewisseld met vlagen van misselijkheid. We motiveren onszelf met doelen als 4808m, de top van de Mount Blanc. Op 4930m bevindt zich een oude ingesneeuwde pistenbully, hier pauzeren we wat langer. We zijn nog 70 hoogtemeters van ons doel. Pushen we nog wat verder of niet? We hebben nog tijd en besluiten een laatste kracht inspanning te doen. We passeren de 5000m, het sneeuwplatform op 5050m, eveneens de eindhalte van de pistenbully’s, is in zicht. We gaan nog door met als enige motivatie dat het hierdoor de volgende keer wel beter zal gaan. We bereiken de 5050m na 5u, waarvan de laatste 350m ons 2u kostten. Na wat uitblazen en ons laatste water te hebben gedronken beginnen we aan 1000m ‘polished arsh sliding’. De Elbrus leent zich uitstekend om gewoon op je gat naar beneden te glijden. 45 Minuten later staan we terug aan de Diesel hut. De koppijn is er nog steeds. Een dutje en enkele liters water later is alles echter terug oké.

Dag 8 – Take Two

Initieel was dit onze welverdiende rustdag. Het weer beslist er echter anders over, vandaag is het goed maar morgen slecht. We besluiten dus met een klein hartje nog eens naar 5000m te gaan. Hopend op een beter scenario dan dag 4. En inderdaad, 3 hoera-tjes voor het menselijk lichaam. Nog geen 24 uur later staan we terug op 5050m, deze keer in 3u30. Geen misselijkheid, enkel een heel lichte draagbare koppijn. Dan maar van de situatie profiteren om terug wat hoger te gaan en aan een nieuwe hoogte te wennen. We gaan nog tot 5180m, nog 460m onder de top, dit houden we voor onze toppoging. Zo elegant als het kan glijden we terug op ons gat naar de Diesel hut.

Dag 9 – Rustdag

Eindelijk! Onze welverdiende rustdag: Uitslapen, theetjes drinken, eten, spelletje spelen, kattenwasje, lezen, eten, materiaal voorbereiden, …

Dag 10 – Summit Push

De weersvoorspellingen dwingen ons vroeg te vertrekken, om 2u s’ nachts beginnen we aan onze missie naar de top. Om eerlijk te zijn gaan de 1e 1000 hoogtemeters, die we ondertussen vanbuiten kennen, moeizaam. Het nachtelijk vertrek en algemene vermoeidheid na 4 dagen boven de 4000m zitten hier waarschijnlijk voor iets tussen. We vorderen traag maar onder het moto ‘the slow one wins the race on this mountain’ gaan we voort. We bereiken het zadel op 5350m, onze acclimatisatie doet tot nu toe zijn werk. We zijn vermoeid en wat kortademig maar hebben geen last van duizeligheid of zware koppijn. We kunnen dus beginnen aan de traversée die leidt naar 5550m. Eens hier voorbij slaagt de hoogte wel toe, vlagen van misselijkheid zorgen ervoor dat het tempo stevig daalt. Het is echter niet ver meer en met de top in zicht zetten we gestaag voort. Het is boven uitblazen en even bekomen maar hierna kunnen we genieten van een geweldig zicht en onze prestatie!

In Retroperspectief

  • Dag 5: We zijn hier snel gestegen naar 3888m en voelde ons de volgende dag niet zo goed. Een alternatief is blijven slapen in ‘The Barrels’/Bochki op 3700m.
  • Dag 8: De meeste mensen op Elbrus gaan ter acclimatisatie maar één keer boven de 5000m. We kunnen alleen maar aanraden om dit toch minstens twee keer te doen, ook al betekent dit nog eens dezelfde wandeling. Het zal ervoor zorgen dat je veel meer kan genieten van je toppoging.

Elke mens zal wat anders reageren op een bepaalde hoogte. Bereid je voor op hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid, verstoorde maag-darm werking,.. En dit telkens terug opnieuw als je hoger gaat. Het goede nieuws, je vorige hoogste punt zal comfortabeler beginnen voelen. Houdt echter altijd goed de symptomen van acute hoogteziekte in het oog.

Accomodatie

Verwacht je aan absolute chaos, zeker in de berghutten. Als zelfstandige klimmer zonder gids, die geen Russisch spreekt, is er geen reservatie systeem te ontrafelen. Op de berg spreekt ook bijna niemand Engels, enkel sommige gidsen (die dan wel te hulp schieten). Wij zijn hier begin mei en het is, buiten de 3 dagen durende Elbrusrace, zeer rustig. In de zomermaanden is het waarschijnlijk aangewezen via een organisatie de hut te proberen reserveren.

Camping Terskol (2200m – NB 43.25785, OL 42.50338)

Zeer eenvoudige camping, juist buiten Terskol, die kan dienen als uitvalsbasis voor de eerste acclimatisatiewandelingen vanuit het dal. Faciliteiten: stromend koud water, bush-style Wc’s (= gat in de grond), gasvuur, warme douche na 16u (100R), 1 stekkerdoos voor elektriciteit voor de hele camping. Per nacht: 100R/persoon + 100R/tent.

Garabashi hut (3888m – NB 43.30627, OL 42.46018)

Een tiental containers opgedeeld in ‘Standaard’ (1000R/Nacht) en ‘Comfort’ (2000R/Nacht). Vanwege de drukte van de Elbrusrace was er enkel nog plaats in de ‘Comfort’ containers. Een Comfort container bestaat uit een inkomhalletje met boiler om sneeuw te smelten, een slaapzaal met 6 aparte bedden en een woonkamertje met groot raam. Er is verlichting, verwarming en elektriciteit in de Comfort container. Tussen de blauwe slaapcontainers staan ook grijze kookcontainers. Hier is een gasvuur voorzien en wat achtergelaten potten en kommetjes (niet veel!). De twee Wc’s, aan de rand van het kamp, zijn wederom een gat in de grond. Aanmelden doe je bij de ‘Administrator’. Geen ervaring met de ‘Standaard’ container.

Diesel Hut/Priiut 11 (4040m – NB 43.31391, OL 42.45926)

Deze eenvoudige berghut heeft zijn naam te danken aan de Diesel generator die hier vroeger draaide. Nu verloopt alles stilletjes met het beetje elektriciteit dat er is. De hut biedt ruimte aan ongeveer 60 personen in beddenbakken (900R/nacht). Een eigen matje meebrengen is aangeraden, de voorziene matrasjes zijn zeer dun. Er zijn meerdere gasvuren voorzien en enkele gemeenschappelijke potjes en kommetjes (wederom niet veel). Er is licht en een beetje elektriciteit. De dagen dat wij hier waren was er geen verwarming, best koud dus. De 2 wc’s zijn buiten. Alexi, de administrator/huttenwird, houdt de hut zeer proper.

Kamperen op Elbrus

Je kan ook zelf je tent meebrengen en kamperen op Elbrus. Zowel boven de Diesel hut, op de Odinnadtsati en op de Pastukhova rotsen zijn er plekjes waar je een tent kan neerzetten. Hou wel rekening met extreme koude en stevige windvlagen.

Technisch materiaal

Alpine materiaal is onontbeerlijk vermits de route over een gletsjer loopt. Er wordt echter amper in cordée gelopen. Dit is een inschatting die je zelf moet maken.

Wat wij mee hadden op onze topdag:

  • D-schoenen
  • Crampons
  • Pikkel
  • Helm
  • Klimgordel
  • Klimtouw (1 touwstreng van een dubbel touw)
  • Setje voor in te klikken op de vaste touwen: Prusiktouwtje 3m + 2 carabiners
  • Donsjas
  • En natuurlijk ook: getten, goede handschoenen, hoofdlamp, …

Al dit materiaal en nog veel meer (tot op de thermosfles toe) kan je aan zeer schappelijke prijzen huren in Terskol/Azau. Wij huurden zelf een dikkere donsjas bij ‘Кошки Тут’ (Koschki Toet), de materiaal verhuur aan de camping in Terskol (NB 43.25847, OL 42.50416)

Voorbeeld prijzen Mei 2019 (70R=1€):

  • Donsjas Mountain Hardwear 900: 300R/dag
  • D-schoenen (afhankelijk van type): 300/400/800R/dag
  • Pikkel: 100R/dag

Kaart

Een kaart met schaal 1:100 000 is verkrijgbaar in het Info Center van het Nationale Park in Elbrus (Lesnaya Ulitsa 2, Elbrus, NB 43.25132, OL 42.64157). Hier heb je weinig aan.

Wij maakten gebruik van de app Osmand en OSM-kaarten op de gps. Hier staat de route nauwkeurig op aangegeven. Hier vind je een duidelijk overzicht hoe je OSM-kaarten op je Garmin GPS toestel zet.

Vergunningen/Permits

Op het vlak van vergunningen heerst er evenveel chaos en onduidelijkheid als het reserveren van de berghutten. Een poging tot een overzicht:

  1. Wandellen boven 3700m in het Nationale park: Vergunning verplicht. Te verkrijgen in het Info Center van het Nationale Park in Elbrus (Lesnaya Ulitsa 2, Elbrus, NB 43.25132, OL 42.64157). Wij waren hier echter op een feestdag, het centrum was dicht. We zijn er nergens anders aangeraakt maar ook niemand heeft er achter gevraagd op de berg zelf. Dit zou 300R kosten, onduidelijk of dit per dag is of niet.
  2. Wandellen onder 3700m in het Nationale Park: Dagvergunning als je een medewerker tegenkomt. Een medewerker van het Nationale Park verkoopt ticketjes aan het begin van de wandelling naar het Observatory boven Terskol. De prijs is 50R per dag. Onduidelijk of dit ook bij andere startpunten is.
  3. Registreren bij de Mountain Rescue: Onduidelijk. Je registreert de periode dat je op Mount Elbrus denkt te zijn. Bij terugkomst schrijf je je uit. Indien je niet terugkomt zouden ze je moeten bellen/zoeken. Dit is gratis en je krijgt een papier mee met telefoonnummer in nood. Onduidelijk of dit verplicht is maar zeker niet slecht voor je eigen veiligheid. Het kantoor bevindt zich in Terskol (Zariechnaia Ulitsa 2, NB 43.25750, OL 42.51028).

Visa

Een visa voor Rusland vraagt iets meer moeite dan een doorsnee visum. Op zich is het proces duidelijk maar je moet de nodige documenten verzamelen/kopen. De gehele Caucasus wordt ook gezien als een ‘gevoelige’ regio. Reisadvies hierover vind je op de website van Buitenlandse zaken. Hierdoor kan de visa procedure langer duren en is een spoedprocedure niet altijd mogelijk. Begin hiermee dus op tijd.

Toerist visa aanvragen:

  • VFS Global: via deze organisatie kan je een toerist visa voor Rusland aanvragen. Op hun site vind je ook een overzicht van de nodige stappen, documenten en kosten.
  • Letter of Invitation (LOI): Je hebt een papier nodig van een Russisch reisbureau of inwoner die je ‘uitnodigt’ naar Rusland. Als je zelfstandig reist heb je deze contacten natuurlijk niet en dit is ook louter administratief. Er bestaat dus ook een heel handeltje in LOI’s. Wij vroegen de onze aan via visa4u.ru, we hadden ze nog dezelfde dag (1000R).
  • Visa voor meer dan 14 dagen: Hiervoor moet je een reisprogramma kunnen voorleggen in het Russisch. Wegens gebrek aan reisbureau contacteerde we terug Visa4u.ru, zij vertaalde ons zelf opgestelde reisprogramma en voegde de nodige stempels toe (wederom 1000R).

Toerist visa registreren:

Als toerist ben je verplicht je visa te registreren éénmaal je in Rusland bent. Hotels en hostels zijn vertrouwd met de procedure en zullen dit ook gratis en snel doen. Op de camping in Terskol konden we ons tegen betaling laten registreren (450R/persoon). Je kan je ook zelf registreren met je paspoort in een postkantoor maar dan moet je ook een Russisch paspoort kunnen voorleggen (van een persoon die garant wilt staan voor jouw). Het is aangewezen je tijdens je verblijf enkele keren te registreren zodat, als de politie er naar vraagt, je kan voorleggen waar je geweest bent.

Weetjes

  • Wij, Collecting Stones, rijden dit jaar van bergketen naar bergketen. Meer info op collectingstones.be !
  • Mei 2019: 1€ = 70 Roebel
  • ‘Администратор’ (Administrator) is de Russische ‘Huttenwird’. Deze wil je te pakken krijgen als je in de berghut wilt blijven slapen.
  • ‘Прокат’ (Prokat) betekent ‘Verhuur’.
  • Een tripje van Garabashi tot 5050m met de pistenbully kost om en bij de 10 000 Roebels ( =140€). Tot 4700m kost het je ‘maar’ 5 000 Roebel.
  • De oost top van Elbrus is 20m lager, hierdoor doet bijna niemand deze. Als je rust wilt is dit de betere optie ?

*Muilezel – Zwaar bepakte voorovergebogen toerist, meestal leunend op zijn wandelstokken, die voor het eerst een meerdaagse rugzak draagt. Laat al die reserveren kleren thuis en stink gezellig samen in de hut!

**Zombie – Ondergeacclimatiseerde persoon die elk gevoel van tijd en ruimte kwijt is. Veel voorkomend rond de 4500m, gekleed in een veel te warme donsjas voor deze hoogte, met pikkel nog in de hand, struikelend over zijn eigen crampons. Eén woord: Acclimatiseer!

***Pistenbully-slet – Betaal veel geld (cfr. Weetjes) om je te laten afzetten op 4700m of 5050m door een sneeuwscooter of pistenbully. Hier hebben we een uitgesproken mening over: dit verpest de sfeer van de bergen en het alpinisme dat deze berg waardig is.

2 thoughts on “Mount Elbrus – Zonder gids”

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top