Naar de meest Noordelijk gelegen luchthaven van Zweden vliegen, 8 dagen doorbrengen in het wondermooie gebied van de Kungsleden en wandelen van Nikkaluokta tot Abisko. En wanneer de condities het zouden toelaten, de hoogste berg van Zweden, de Kebnekaise beklimmen. Voor mijn vrienden en mezelf leek dit een schitterend plan.
Geniet van dit verslag van mijn meest favoriete hiking avontuur tot nu toe.

→ Download GPS route
→ Practische informatie

In het kort

Soort tocht	Punt tot punt
Startpunt – Eindpunt	Nikkaluokta – Abisko
Duur	8 dagen
Afstand	119 km
Afstand per sectie	18 km – 17 km – 14 km – 12 km – 14km – 15 km – 16 km – 13 km
Hoogtemeters	[+283 -85] – [+1806 -1806] – [+293 -281] – [+236 -92] – [+293 -275] – [+156 -268] – [+101 -393] – [+58 -175]
Tijd van het jaar	Eind juli
Locatie	Zweeds Lapland

Video

Verslag

Voor de tocht

Op 23 juli 2015 kwamen we in Leuven samen met een groep van 7 vrienden, klaar voor ons avontuur. Na nog een korte check van het materiaal en wat rugzak-gewicht-vergelijkingen namen we de trein naar Brussels Airport. We dronken ons laatste Belgisch biertje (je weet wel, voor een veilige vlucht mag je nooit breken met tradities) en dan namen we onze vlucht naar Bromma Stockholm Airport.

We kwamen er toe in de namiddag en onze volgende vlucht was pas gepland voor de volgende ochtend. Zo hadden we nog enkele uurtjes vrij om het centrum van Stockholm te gaan ontdekken.

’s Avonds was het dan tijd om naar Stockholm Arlanda Airport te vertrekken. Van hieruit zouden we naar Kiruna vliegen, het meest Noordelijk gelegen vliegveld van Zweden.

Het plan was om op de luchthaven een slaapplaats te zoeken. We vonden een fijne slaapplek (net naast een bar), we speelden wat spelletjes, aten nog een ijsje en na een laatste biertje rolden we onze slaapzakken open en hadden we een goeie nacht.

De volgende morgen werden we gewekt door de eerste vroege reizigers. Ik werd wakker op enkele meters van een jonge man die er door zijn uitrusting uitzag als een hiker. We begonnen een gesprek en toen bleek dat hij net de tocht had beëindigd, die wij ook zouden gaan doen.
Hij vertelde ons dat er nog veel sneeuw was op de route en hij gaf ons een pot Nutella.

Wanneer we op het (zeer kleine) vliegtuigje stapten was het ons al snel duidelijk dat alleen een bepaald type mensen naar Kiruna vloog. Wandelschoenen, wandelbroeken en rugzakken waren overal rondom ons!

Na een half uur kwamen we aan op de kleinste luchthaven die ik ooit had gezien. Je gaat er langs de ene kant binnen, neemt je rugzak en je gaat direct aan de andere kant weer naar buiten.
We namen de bus naar het centrum van Kiruna. Dicht bij het busstation was er een winkel waar we een laatste goeie maaltijd kochten. En dan stapten we op onze laatste bus, recht naar Nikkaluokta, het startpunt van onze wandeling.

Dag 1 (Nikkaluokta – Kebnekaise Fjällstation)

In Nikkaluokta bezochten we het infocentrum, we vulden er ook onze waterzakken en we konden vertrekken!

Na 5 km was er de mogelijkheid om een kleine boot te nemen en zo onze route een stukje in te korten.
Omdat het al vrij laat was en we op tijd in het bergstation (Fjällstation) wilden toekomen, besloten we voor de boot te kiezen. Het was niet goedkoop, maar éénmaal aan boord waren we dat snel vergeten. De vriendelijke kapitein vroeg ons of we graag vooraan op het dek wilden zitten om zo een beter uitzicht te hebben. Het boottochtje was echt een schitterende ervaring en zo ook een mooie start van ons avontuur.

Toen de boot aanlegde bedankten we de kapitein en vervolgden we onze tocht naar het bergstation. Na 8 km kwamen we er aan. Het weer was ondertussen helemaal omgeslagen dus we zetten snel onze tenten en tarp op. De tarp was daarvoor al één keer meegenomen op een trekking in Zweden en was toen opgezet als afdakje voor de groep om onder te eten of voor een laat kopje thee. We ontdekten al snel dat we alleen op onze horloges konden zien wanneer een kopje thee een laat kopje thee werd. Het werd immers, omdat we zo hoog in het Noorden waren, in die tijd van het jaar, nooit echt helemaal donker.

Dag 2 (Kebnekaise Fjällstation – Kebnekaise – Kebnekaise Fjällstation)

De volgende morgen ging het wekalarm af om 5u30. Het doel van die dag was de beklimming van de Kebnekaise, met zijn 2106 meter de hoogste berg in Zweden. Er zijn 2 mogelijke routes naar de top: the Östra leden (oostelijke route) en de Västra leden (westelijke route). De oostelijke route is lang maar redelijk gemakkelijk en deze route kan, wanneer de omstandigheden het toelaten, gedaan worden zonder speciale uitrusting. De kortere oostelijke route gaat over een gletsjer en vereist technische kennis en/of begeleiding door een gids. Niemand van ons had toen al enige ervaring met alpinisme dus kozen we voor de westelijke route.

Eerst volgden we de hoofdvallei en dan stegen we verder via een zijvallei waar we een kudde rendieren zagen. Hier gingen we een brug over en dan klommen we verder tot in het zadel tussen Duolbagorni en Vierranvárri. Vanaf daar leidde het pad ons tot op de Vierranvárri waar we begroet werden door heel veel steenhoopjes, door mensen gemaakt. We daalden langs de andere kant van de Vierranvárri af tot in een ander zadel. Vanaf hier startten we de eigenlijke beklimming van de Kebnekaise.

Tot nu toe hadden we al afwisselend zon, regen en hagel gehad. Tijdens de beklimming begon het ook te sneeuwen. Op 1 km voor de top, was er een kleine noodschuilplaats (Kebnekaises nya toppstuga). We beslisten er te pauzeren om te overleggen of we in het slechte weer al dan niet zouden verder gaan naar de top.

De schuilplaats was volgestouwd met mensen, iedereen was aan het wachten om te zien hoe het weer zou evolueren. We bespraken onze opties en beslisten om als groep opnieuw af te dalen omdat het alleen maar meer begon te sneeuwen en omdat we geen ervaring hadden met zo’n slechte weercondities.

Nadat we zo’n 15 minuten hadden afgedaald begon het weer plots op te klaren. We stopten en herevalueerden onze beslissing. Een deel van de groep besliste toch dat het genoeg geweest was voor die dag en zij gingen verder met de afdeling naar het bergstation. 4 van ons maakten rechtsomkeer en gingen verder richting de top. Het weer werd beter en beter en tijdens de laatste minuten van onze beklimming, klaarde de lucht helemaal op.

De laatste meters waren ongelooflijk en er was maar net genoeg plaats op de top voor ons vieren.
We genoten van het uitzicht en nadat we enkele foto’s hadden genomen, begonnen we met de afdaling. Verschillende mensen die we in de schuilhut gezien hadden, waren nu ook bezig met de beklimming van de top. We konden, al glijdend door de sneeuw, een paar stukken van de route afsnijden en om 20u30 kwamen we toe in het bergstation.

Dag 3 (Kebnekaise Fjällstation – Singi Fjällstuga)

De wandeling van het bergstation tot in Singi was vrij eenvoudig. Na 12 km ging de vallei waarin we sinds Nikkaluokta hadden gewandeld over in een grotere vallei. We zagen de Singi berghut en vervolgden snel onze weg naar beneden. Het weer werd weer slechter en we hadden net onze tenten opgezet, toen het begon te regenen.

Ik zette ook weer de tarp op en deze keer gebruikte ik een andere setup om maximale bescherming te voorzien tegen de wind en de regen. We kookten in 2 groepen onder de tarp en ondanks het slechte weer hadden we veel plezier. Die nacht was er heel krachtige wind. De andere tenten hadden dikke stenen nodig om de haringen in de grond te houden. Ik gebruikte mijn vertrouwde MSR Groundhogs en die bewezen nog maar eens heel goed hun dienst.

Dag 4 (Singi Fjällstuga – Sälka Fjällstuga)

Toen we wakker werden was het gewoonweg miserabel weer en door de hevige regenval was het waterpeil in de rivieren gestegen. We vertrokken voor onze wandeling en we staken enkele riviertjes over. Sommige waren uitgerust met een voetgangersbrug, andere niet. Ik was heel blij dat ik mijn waterschoenen bij me had.

Na 2 km bereikten we een brug over de hoofdrivier in de vallei. We moesten er niet over maar gingen er toch even kijken. Onder ons zagen we een heel wilde rivier in een canyon, het was een indrukwekkend schouwspel. De volgende kilometer discussieerden we over de overlevingskansen van iemand die van de brug zou vallen. Ik dacht dat die zeer klein tot niet bestaand zouden zijn.

3 km later kwamen we langs een kleine hut (Kuoperjakke) en we gingen binnen zitten om onze lunch te eten. Er zat ook een oude Aziatische man en hij toonde ons een boek vol foto’s van al zijn vorige trips naar Zweden. We verstonden geen woord van wat hij zei, maar het was een coole kerel.

Na onze lunch klaarde het weer op en we zetten onze weg naar de Sälka Fjällstuga verder. Toen we toekwamen baadden de hutten van Sälka in het licht van de avondzon. We zetten onze tenten net naast een smalle rivier, het was een heel idyllisch kampeerplekje.

En alsof dit nog niet genoeg was, was er ook nog een sauna! De sauna had tijdsloten voor gemengd gebruik en ook voor mannen of vrouwen apart. Nadat we ons eerst wat hadden opgewarmd, liepen we naar buiten voor een snelle plons in de ijskoude rivier. Het water voor de sauna haalden we met een emmer in de rivier, het hout voor het vuur vonden we buiten.

Na ons saunabezoek gingen we nog naar het kleine winkeltje in de berghut om wat eten en bier te kopen.

Dag 5 (Sälka Fjällstuga – Tjäktja area)

Bij het ontwaken de volgende dag was het prachtig weer. We genoten van ons ontbijt, Bert waste zijn haar in de rivier en dan konden we weer vertrekken. De dag begon met enkele snel begaanbare lange, houten vlonderpaden.

De eerste mijlpaal van de dag was de Tjäktja pas, naast de Kebnekaise de enige echte klim tijdens onze trektocht. Boven op de pas lag er nog redelijk wat sneeuw. Vanaf hier was het mogelijk om nog hoger te gaan. Enkele van ons verkozen om een rustpauze te nemen terwijl Bert, Kristof en ikzelf nog verder gingen tot op de top voor een nog mooier zicht over de vallei.

We daalden terug af langs de andere zijde. Hier was het pad niet altijd duidelijk en er lag nog steeds veel sneeuw maar we kwamen stilaan dichter bij het Tjäktja station. Ons initiële plan was van hier te overnachten maar Tine stelde voor om nog even door te gaan om dan een paar km verderop een kampeerplek te zoeken. Ik was niet zo zeker dat dit een goed idee was… Maar mijn twijfel verdween al snel toen we na 2 km stappen de mooiste kampeerplek vonden die ik ooit gezien had.

360° rondom ons was er niets of niemand te zien. Het weer was nog steeds schitterend en we hadden een geweldige avond.

Dag 6 (Tjäktja area – Alesjaure area)

De volgende dag was het goede weer voorbij.

Onze eerste stop was de berghut van Alesjaure, gelegen op een heuvel en naast het Alesjaure meer. Aan de andere kant van het meer konden we een Sami dorp zien.

Na een tijdje begonnen we rond te kijken voor een kampeerplaats. Het gebied was nogal vochtig en er waren overal muggen maar we hadden geen keus. Door de vele muggen konden we buiten zelfs amper blijven stil staan dus we haastten ons met het opzetten van de tenten en we kookten ons eten binnen.

Dag 7 (Alesjaure area – Abiskojaure Fjällstuga)

De volgende morgen begonnen we traag af te dalen en voor het eerst in 5 dagen, verschenen er weer bomen in het landschap wat voor een interessante verandering zorgde.

Het kamp voor die nacht lag aan het begin van het Abiskojaure meer. Er was veel plaats voorzien voor tenten en er was ook een sauna en een klein winkeltje. We kochten wat bier en we genoten van onze laatste nacht in het wild rond het kampvuur.

Dag 8 (Abiskojaure Fjällstuga – Abisko)

De laatste dag wandelden we langs het Abiskojaure meer wat na een tijdje een grote rivier werd. Deze dag was niet echt speciaal en eerder zo’n typische laatste dag van de wandeling. Wanneer je passeert onder de houten constructie die het einde van de Kungsleden aangeeft, zit je tocht er op.

Vanaf hier stapten we nog wat verder tot aan het STF Abisco bergstation. We kochten wat te eten en ik vond er een hangmat. Perfect! Nadat we allemaal hadden genoten van wat welverdiende rust, namen we de bus terug naar Kiruna. De volgende dag vlogen we terug naar Stockholm.

Na de tocht

In Stockholm aangekomen, reserveerden we een overnachting in het STF Zinkensdamm Hostel. Omdat we allemaal lid waren van Hostelling International, kregen we hier korting. Het STF Zinkensdamm is een goed hostel wat ik zeker zou aanbevelen!

Praktische Informatie

Transport

Eerst vlogen we van Brussels Airport [BRU] tot Bromma Stockholm Airport [BMA]. De volgende dag vlogen we van Stockholm Arlanda Airport [ARN] tot Kiruna Airport [KRN]. De tweede vlucht was de duurste.
Het is ook mogelijk om met de nachttrein tot in Kiruna te reizen maar vliegen paste beter bij ons schema.

Vanaf Kiruna Airport namen we de bus tot aan het busstation in Kiruna en vanaf daar bracht een tweede bus ons tot in Nikkaluokta.

Na onze wandeltocht namen we in Abisko de bus terug naar Kiruna en de volgende dag vlogen we naar Stockholm.

Bevoorrading

In bepaalde STF mountain cabins is het mogelijk om voorraad in te slaan tijdens je tocht.

Bevoorrading mogelijk:

Kebnekaise Fjällstation
Sälka
Alesjaure
Abiskojaure

STF (Swedish Tourist Association) beschrijft drie verschillende levels voor de mini-shops: small, medium en large. Aan elk level hangt een bepaald aanbod dat je online op hun website kan raadplegen: https://www.swedishtouristassociation.com/stf-mountain-shops-shop-off-beaten-track/

De vier bovengenoemde hutten hebben allen een ‘large’ aanbod.

Slapen

Arlanda Airport

We hoopten op een gratis slaapplek en vonden vrij gemakkelijk wat we zochten. Voor meer informatie over overnachten op de luchthaven Arlanda Airport (gratis), kan je kijken op https://www.sleepinginairports.net/europe/stockholm.htm

Stockholm

Na onze wandeling verbleven we in het STF Zinkensdamm Hostel. Wanneer je lid bent van STF of HI (Hostelling International) krijg je hier, net als in de andere STF bergstations en hutten, korting.
http://www.booking.com/hotel/se/zinkensdamm.html

Mountain huts and stations

Er zijn een aantal berghutten langs de route. Klik op onderstaande links als je meer wil weten over de aangeboden diensten en beschikbare faciliteiten in deze hutten.

Kebnekaise Fjällstation (N67.868881°, E18.619595°)
Singi Mountain cabin (N67.850702°, E18.303223°)
Sälka Mountain cabin (N67.951962550742°, E18.287086486816°)
Tjäktja Mountain cabin (N68.051628°, E18.241081°)
Alesjaure Mountain cabin (N68.142942°, E18.404846°)
Abiskojaure Mountain cabin (N68.287937747893°, E18.585090637207°)

Wanneer je niet in een hut wil slapen maar toch van de faciliteiten (sanitair, keuken, sauna, …) gebruik wil maken, is er de optie om een ‘service fee’ te betalen. De prijzen voor de hutten en de service fee variëren jaarlijks, best dus even nakijken op de officiële site van STF.

Hier in elk geval een link met de prijzen voor 2020: https://www.swedishtouristassociation.com/app/uploads/sites/2/2019/11/price-list-mountain-cabin-2020.pdf

Kaartmateriaal

We gebruikten voor onze navigatie enkel de Fjällkartan BD6 Abisko-Kebnekaise-Narvik (1:100 000). Ondanks de gebruikte schaal op deze kaart, was ze perfect geschikt voor dit deel van de Kungsleden. Het is immers moeilijk om grote fouten te maken omdat je steeds gewoon de vallei moet volgen.

Bestel hier je stafkaarten en ondersteun zo de partners van deze blog #nplofamily
? ATLAS & ZANZIBAR

Brandstof

Koop gas aan in een van de sportwinkels in Kiruna:

Intersport Kiruna (Föreningsgatan 4, 981 31 Kiruna, Zweden)
Vildmarkshörnan (Föreningsgatan 7C, 981 31 Kiruna, Zweden)

Sluit je aan bij STF

In de verschillende hutten kan je jezelf aansluiten bij de STF of Svenska Turistföreningen. Deze lidkaart is een jaar lang geldig en geeft je (op het moment van schrijven) 100 SEK of 9,50 EUR korting op een verblijf in een mountain cabin of op de service fee.

https://www.swedishtouristassociation.com/join-stf/

Fjällraven Classic

Hou je niet van de drukte, probeer dan de periode waarin de Fjällraven Classic plaatsvindt, te vermijden. Mag het wat gezelliger zijn, dan is deelnemer aan de Fjällraven Classic misschien net een geweldig idee!

https://classic.fjallraven.com/

Nuttige Websites

Route

Belangrijk! De weergegeven route is niet helemaal de weergave van onze wandeling. Ik reconstrueerde de route na de wandeling, er kunnen dus kleine verschillen zijn met de eigenlijke route. Je kan ze hier downloaden in verschillende formaten.

Iets gehad aan deze post? Je kan me altijd een (virtuele) koffie kopen om de boel draaiende te houden. Merci!

Buy me a coffee

8 dagen op de Kungsleden (King’s Trail)