Een verlengd weekend met Pasen, zo’n kans konden we niet laten liggen! Het weerbericht beloofde wel niet veel goeds, maar daardoor lieten we ons niet afschrikken. Het plan om voor de eerste keer de bivakzakken te testen, werd wel aan de kant geschoven en de vertrouwde tent mocht weer de rugzak in.

In het kort

Type	Lusvormig
Start- en eindpunt	Wildenstein
Duur	2 dagen
Afstand	38 km
Afstand etappes	20,5 km – 17,5 km
Tijdstip	April 2017
Locatie	Vogezen, Frankrijk

Verslag

Voor de tocht

Het plan is om te vertrekken wanneer Ilco klaar is op zijn werk, zo rond een uur of zes. In de namiddag krijg ik een telefoontje dat hij wat vroeger kan stoppen, top!

Om vijf uur kunnen we vertrekken en eenmaal buiten Leuven hebben we vlot verkeer.

Rond half negen beginnen we serieus honger te krijgen en dus stoppen we in de buurt van Nancy aan een Buffalo Grill om een laatste keer goed onze magen te vullen. Iets voor middernacht komen we aan op Camping Les Sapins in Gérardmer. Ik had diezelfde dag nog met hen gebeld voor een reservatie. De receptie is al gesloten maar zoals de vriendelijke uitbaatster aan de telefoon had gezegd, zouden we de volgende ochtend kunnen betalen.

Dag 1 (Wildenstein – Refuge des Trois Four)

‘s Ochtends opstaan om zeven uur, inpakken en vertrekken. Ook nu is de receptie gesloten. We spreken dus op goed geluk een man aan die zijn hond uitlaat en hij blijkt de eigenaar te zijn. We betalen 10 euro en we zijn weer op weg.

Na veertig minuten komen we aan in Wildenstein en parkeren we ons aan de kerk. Aan de overkant van de straat ligt het startpunt van onze tocht. Nadat een vriendelijke bewoner onze waterzakken heeft gevuld, kunnen we eraan beginnen. Klokslag negen uur zijn we weg!

De start op de parking ligt op 572 meter hoogte. De eerste kilometers lopen we door een bos zigzaggend omhoog. Plots zie ik in het bos een hertengewei liggen, mooi zo, de trofee van het weekend is al binnen! Na een pittige beklimming tot 1170 meter, laten we het bos achter ons en krijgen we zicht op de typische heuvels van de Vogezen, prachtig!

Vanaf hier lopen we richting de Batteriekopf, het eerste checkpoint van de dag. Na de Batteriekopf loopt onze route nog over de Rothenbachkopf en de Rainkopf. Zeker geen gigantische bergen, maar het geeft wel mooie uitzichten en maakt de route een stuk interessanter.

Na deze drie topjes passeren we langs de Auberge de la Chaume du Firstmiss. Deze is jammer genoeg gesloten, net zoals alle volgende auberges die we nog zullen tegenkomen.

Hierna houden we rechts aan en komen we bij de Auberge Kastelberg. Daarna begint de afdaling tot aan het Lac de Fischboedle. Volgens andere verslagen zou het hier mogelijk zijn om te bivakkeren. Het is er inderdaad erg mooi maar voor ons nog veel te vroeg om aan slapen te denken.

We wandelen dus verder en klimmen uit het dal van Fischboedle naar het Lac de Schiessrothried dat wat hogerop ligt. Het weer begint te keren dus we blijven hier niet te lang hangen. In de regen klimmen we verder naar boven tot aan de Auberge Schiessroth.

Het is ondertussen half vijf en aan de Auberge bekijken we onze opties. We besluiten om richting de Refuge des Trois Four te lopen en daar in de buurt een slaapplaats te zoeken.

Wanneer we aan de voet van de Hohneck passeren, is het een en al mist, regen en wind. De lage temperatuur maakt het er niet beter op.

We lopen voorbij de Martinswand en komen aan bij de Refuge des Trois Four. Binnen is het er lekker warm en druk. Aan de receptie vraag ik waar we zouden kunnen bivakkeren maar ik word er streng op gewezen dat dit verboden is binnen het park. De grens van het park is echter vlakbij. We kopen twee blikjes bier en wandelen nog zo’n tien minuten verder.

Ondertussen is het buiten nog verder afgekoeld en alles is nat. We vinden een goede bivakspot en zetten in een supertempo onze tent op. We kruipen in onze slaapzak om onszelf weer wat op te warmen. Als we wat later aan het koken zijn met ons pintje in de hand, zit de sfeer er weer helemaal in! Einde van een eerste stevige en geslaagde dag.

Dag 2 (Refuge des Trois Four – Wildenstein)

De nacht was best koud en ik sliep met verschillende lagen aan. Bij het wakker worden, zien we zelfs een dun laagje sneeuw rondom de tent.

Inpakken en vertrekken gaat snel, het is immers te koud om te treuzelen. We zetten nu onze tocht verder richting Col de la Schlucht. De Brasserie is al open, deux chocolats chauds, s’il vous plaît!

Tijd voor de Sentier des Roches! Ik had al heel wat gehoord over dit pad en wist niet goed wat ik moest verwachten. Bij ons is het pad nat en hier en daar wat slipperig. Voor wie een beetje tredzeker is, valt het echter best goed mee. Op de meer riskante stukken is er steeds een reling voorzien waar je je kan vasthouden. Het is een erg fijn pad. Op het einde van de Sentier des Roches komen we aan bij de Auberge du Frankenthal.

Van hieruit starten we de klim naar boven, richting de Hohneck. Ongeveer halverwege komen we een afslag tegen richting la Grotte Dagobert. Onderweg naar de grot begint het fel te hagelen, perfecte timing dus want enkele minuten later zitten we goed beschut onze pasta Bolognaise klaar te maken. Er stroomt zelfs water door de grot waarmee we kunnen koken, dubbel handig dus!

Na een goede middagpauze stijgen we verder tot op het punt waar we de vorige dag reeds langs kwamen. Deze keer kiezen we er voor om naar de top van de Hohneck te gaan.

Op de Hohneck is het opmerkelijk drukker dan tijdens de rest van de wandeling, verklaring hiervoor is dat er op de top van de Hohneck een parking is. Ondertussen is het opnieuw hard aan het hagelen, er staat een sterke wind en het zicht is slecht.

De Hohneck is het laatste checkpoint van onze tocht. Vanaf hier beginnen we onze afdaling richting Wildenstein. We gaan richting onze eerste drie toppen maar lopen deze keer langs de westelijke flank van de Rainkopf.

We dalen af tot aan de autoweg en steken deze over. Dan gaat het verder door een bos en kruisen we opnieuw een autoweg.

Tijdens het laatste deel van de afdaling passeren we nog de Abri du Col de l’Etang en langs de Thur lopen we onze laatste kilometers.

Rond vijf uur komen we aan bij de autoparking, moe maar voldaan. We hopen iets te kunnen eten in het restaurant in het dorp. De uitbater kijkt ons vreemd aan en zegt ons dat dat uiteraard niet kan, op een uur als dit. Vreemd denken we.. We rijden wat verder met de auto en proberen het opnieuw, het is ondertussen half zes en ook deze man geeft ons een “Maintenant? Ah mais non hein” antwoord. Vreemd zeg ik, in België eten we meestal wel ‘s avonds.

Uiteindelijk vinden we een Burgerking ter hoogte van Epinal. We ploffen neer en eten voor 10 man.

Praktisch & tips

Kaarten

Voor deze wandeling hebben we gebruik gemaakt van de volgende kaarten van IGN:

3618 OTR (Le Hohneck/Gérardler)
3619 OTR (Bussang/La Bresse)

Deze kaarten kopen? Atlas & Zanzibar – reisboekhandel en sympathieke partner van onze website – helpt u graag verder!
5% korting voor KBF leden trouwens! ☝️

Daarnaast hebben we geregeld gebruik gemaakt van OpenStreetMap op de smartphone.

Andere verslagen

Voor deze tocht heb ik me gebaseerd op het verslag van David Cappelle. David haalde naar eigen zeggen inspiratie uit een verslag van Debbie Sanders (Bourgondische trektocht in de hoge Vogezen).

Facebook pagina Wandering David: https://www.facebook.com/davidcappelle.blog

Overnachten voor de tocht

De nacht voor de tocht verbleven we op Camping Les Sapins in Gérardmer. Deze camping ligt op 35 minuten van het vertrekpunt.

Chemin de Sapois 18, 88400 Gérardmer, Frankrijk
+33 3 29 63 15 01
http://www.camping-gerardmer.com/en

Voor wie graag wat dichter bij het vertrekpunt slaapt, is er ook de Camping du Schlossberg, op zeven minuten van Wildenstein.

Rue du Bourbach 19, 68820 Kruth, Frankrijk
+33 3 89 82 26 76
http://www.schlossberg.fr/

Voor wat meer comfort in Gérardmer kan je hier eens zoeken naar hotel of bed & breakfast.

Overnachten tijdens de tocht

Wij hebben ervoor gekozen om te bivakkeren. Waar het is toegestaan en waar niet, is niet altijd even duidelijk. Wil je echt zeker zijn, ga je best buiten de grenzen van het park of vraag je het bij een refuge of auberge.

Hier vind je wel wat meer informatie rond bivakkeren in de Vogezen: https://www.vosges-rando.net/Conseils/Bivouac.htm
Hou je in elk geval aan de Leave No Traces principes en laat alles proper achter.

Wie graag wat meer comfort heeft of niet met een tent wil sleuren, kan altijd een bed boeken in de Refuge des Trois Fours (http://chaletrefuge3fours.ffcam.fr/).

Openingstijden van Auberges

Wie hoopt om in een van de vele auberges wat te eten of te drinken, kan best op voorhand even de sluitingsperiode controleren. Bij ons was het overal gesloten, de meeste auberges gaan pas terug open rond 1 mei.